Zo de eerste echte nacht zit erop. Maar echt uitrusten is het niet voor Tommy (noch voor de ouder). De hele nacht door worden we gewekt door piepjes van de vele apparaten aan zijn bed. Soms is het een geruststellend piepje, een andere keer een waarschuwend alarmerend gepiep en moet de zuster er aan te pas komen om de apparaten en ons tot rust te manen en te resetten anex troosten. En dat gaat de hele nacht door! We zijn bekaf!
Vandaag geen belangrijke onderzoeken behalve een bloedafname.
Ook is de chirurg nog niet geweest dus details van de operatie hebben we nog niet.
Al met al is het nu uitzingen en herstellen. De morfine werkt maar pijnvrij is Tommy zeker niet. Maat goed, het was ook niet bepaald een kleine ingreep...
Jullie berichten worden gewaardeerd!